Onwetendheid spreekt

Je moet het met me doen. Ik ben

een stille profeet die alles predikt. Ik heb altijd gelijk

en zit er altijd naast. Zie maar wat je gelooft.

Het kan me niet schelen dat je niet weet of je me haat
of liefhebt. Dat is het punt: je weet het pas wanneer
tijd of noodlot mij om zeep helpt. Ik ben dan toch al weg.

Neem ondertussen genoegen met wat ik je toebedeel:
een precies beheersbare angst. En hoop dunner
dan de dunste deken om je dagen toe te dekken.

Verder heb ik hier geen stem. Ik blijf en zwijg.
En jij? Tel je zegeningen
koester mij. Uiteindelijk ben ik

alles wat je houdt en verliest.