Patstelling

Nóg staan we hier

aan weerszijden van een wijzerplaat
straal, diameter, omtrek: alles is hier
een uitgeholde anderhalve meter.

Tijd is nu de afstand die telt;
hier zijn het de minuten die de meters maken.

Maar de wijzers lijken stil te staan
en wijzen ons steeds maar weer terecht
dreigend als een tweepuntig zwaard van Damocles.

Zo blijf je zowel zes uur op me voor als achter
en voelen we voor elkaar onbereikbaar.

Jazeker: we hebben de macht om tijd de pas af te snijden.
In twee stappen kappen we maanden af tot milliseconden.

Maar we vrezen het oordeel van een onzichtbare rechter
de prijs die hij bepaalt
en wie betaalt.

Dus blíjven we hier staan

tot de klok weer seconden en geen steenworpen tikt
tot lengtematen hun betekenis herwinnen

en ik jou met terugwerkende kracht
weer in mijn armen sluit.