en toen…was ik grote zus!
en toen…was ik grote zus!
gewoon zo, zomaar dus!
best lief hoor, mijn zusje
huiltje, poepje, plasje, kusje
zo, hebben we dat weer gezien
is er nu weer aandacht voor mij, misschien?
Wat poëzie is:
Kracht. In slow-motion.
mama? lief!
mama? lief!
meer weet ik niet,
hóeft ook niet.
papa? ja,
ook echt heel lief.
maar mama toch
het állerliefst!
Hallo!
ik heb teentjes tien
en vingertjes vijf
keer twee die ik tot
kleine knuistjes knijpen kan
mijn mama en papa
noemen mij ‘wonder’
maar dat weet ik niet zo…
toch voel ik me
best wel heel bijzonder
14 september 2010
zoals je daar lag
een negatief van jezelf
en duizend-en-één stukjes
van ons hart braken
in duizend-en-één-stukjes
hoe jij als herinnering
die één-voor-één vindt
en opnieuw steelt
dag, Poedie
dank je dat je
er was
hoe je
was
Ode aan taal
Ik spreek een woord
en een wereld verschijnt.
Ik spreek er twee
en een andere verdwijnt.
Wat heeft God dat ik niet heb?
Wat liefde is:
een klungelige omarming
twee mensen hopend
op een verstrengeling
en nooit meer los te laten
Linkedin