Gekluisterd aan huis en zelfs deze stoel ga ‘k weer ten onder maar nu met een doel. Eindelijk rust. Verslag van de ziel: het gros kan weg opbrengst nihil. Over de herfst die is allang voorbij. Regen noch sneeuw wachten voor mij. Ik kijk uit het raam al de hele dag. De buurman weerkaatst mijn […]
Ontelbare openbrekende bekken blazen, brullen en braken op plekken van hoor zonder wederhoor, van uitersten zonder tussenruimte, waar onwetendheid kennis is en je je alleen onvergeeflijk kunt verspreken. Miljarden verlekkerd lekkende kranen storten zich uit in een eindeloze zee, waaraan wij ons laven als een dorstig universum, zonder ooit de leegte te kunnen lessen.
Sterf maar niet, lief diefje. Al wat je stal – mijn tijd, mijn vrijheid mijn Groots en Meeslepend Leven – houd het. Doe er desnoods niets mee. Mij is het niets meer waard. Ik koester nu alle uitgeholde hartenkreten die je me liet, zoals ‘wat gaan de jaren toch snel’ en ‘wat word je al […]
Als er geen liefde is in de wereld dan scheppen we een nieuwe die we van dikke muren voorzien en van binnenuit bekleden met een zacht en warm rood interieur met een deurklopper die het geluid maakt van een diamant vallend op juweliersvilt zodat we hem nooit hoeven te horen. Heb mij lief, want liefde […]
“Koffie, graag”, maar ik serveerde haar thee milde melange. Ik had niets sterkers in huis. Ze keek me koffiedik aan en dronk toen maar uit beleefdheid. Ik zag het als teken. “Ik moest maar weer eens gaan”, opperde ze. Te gretig scheurde ik snel het theezakje open en presenteerde haar de inhoud op een schoteltje. […]
oerknal, een begin van orde die nog niemand probeerde aan te brengen. Nou, en dat leidde dus tot mij en ik tot dit gedicht, waarna
Hoeveel crypto’s in de cloud bommen voor de vrijheid bidden tot je god hoeveel wc’s in een museum schreeuwen naar je ster retweets van je oordeel hoeveel lezers van je vers stemmen op je leider bijval voor je vonnis hoeveel nullen, kunst, kopers passie, liefde, geloof duimpjes sterren likes– hoeveel lucht vult leegte?
Linkedin