Je sloot je ogen en telde tot tien en ik ging mij verstoppen maar dan moest je me wel vinden ik wou dat je me vond zodat we opnieuw steeds opnieuw konden spelen. Ik zou je vertellen hoe eenzaam de regen klinkt hier beneden. Ik zou je vertellen hoe de bladeren de jaren steeds dieper […]
Nooit verklapten we wat we gingen doen. Maar we moesten onze superspullen meenemen. Wederom trokken we ten strijde tegen aartsvijanden Tijd, Ruimte en de Werkelijkheid zelf. Omdat we dat nog niet wisten wonnen we altijd. De telefooncellen hadden dubbele deuren: als kinderen gingen we naar binnen. Als superhelden kwamen we aan de andere zijde naar […]
Zo. Is het volbracht? Ja. Heeft het kind iets gevoeld? Ik weet het niet. Evenzogoed, het is volbracht. Ik wilde het niet. Weet en wees gerust: het is de taak van iedere ouder om omwille van het kind het kind […]
Het staat er toch echt. Voorin (soms achterin) iedere dichtbundel die ik bezit: Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Soms staat het er beknopter: © En toch worden gedichten gekopieerd bij het leven. […]
Eerst is het dat vage in de verte alsof alliteratie het al voorspelde. Je tuurt door witregels als witte regen die meer doen willen weten. Je stelt je open voor oprukkend ritme, reikend rijm dat mag kraken. Je schrikt van ongewenste ambiguïteit maar een wending, alwetend verleent wijsheid. En plots zijn daar botsingen van betekenis […]
De man, afgesneden tussen de benen, draagt nu zijn pik in zijn strot fully functional. Zalig zeikt hij over de menigte en wordt door menigeen gewillig terug in zijn bek gepist. Hij spoelt er zijn mond mee. Gorgelt maar wat gretig. Slikt het als brandstof voor later. De appel die de eikel beroert tot hij […]
Hoezo, ‘niemand leest gedichten’?! Van gedichten denkt men vaak dat ze niet of nauwelijks gelezen worden. Het zou een ‘niche-genre’ zijn. Kijk maar naar de verkoopcijfers van dichtbundels: de oplages zijn altijd laag (een stuk of 200), en zelfs die raken zelden uitverkocht. Ook ik dacht dat ‘niemand’ poëzie las, tot voor kort. Maar juist […]
Linkedin