Artikelen door Arjan Jonker

Onwetendheid spreekt

Je moet het met me doen. Ik ben een stille profeet die alles predikt. Ik heb altijd gelijk en zit er altijd naast. Zie maar wat je gelooft. Het kan me niet schelen dat je niet weet of je me haat of liefhebt. Dat is het punt: je weet het pas wanneer tijd of noodlot […]

Wordt van het hart

Ik was almaar aan de arbeid noem het kunst voor mijn part had mijn zaakjes mooi op orde kruiste Christus en las Marx. Vergeefs, mijn kleine vuur het doven was reeds gestart. Zeg de jonge Messias dan wat er wordt van het hart. Er hing een mist van zomerkusjes waar ik te veel harten stal. […]

Dr. Sunny

Hij zei dat hij besefte dat hij nooit echt uit elkaar wilde gaan. Hij kon de emotionele bagage die ik al die tijd met me meedroeg niet aan. Hij zei dat hij dacht dat hij een negatieve invloed op mijn leven had en dat het het beste zou zijn om te vertrekken. Hij zei dat […]

De dood passeert

Wandelend op een West-Friese dijk raast de dood steeds dichterbij en nodigt me uit – er is een uitgesmeerd moment waarin ik besluiteloos ben. Het universum scheurt tijd en ruimte klotsen aan twee kanten de dijk af. Mijn inertie redt, de dood passeert op een meter of minder, minachtend. Sceptisch heelt het universum.

Twintig / Twaalfeneenhalf

Het is laat en alle lichten zijn uit. Ik zit op de wc en zij sloft de trap af staat even stil te luisteren – ik houd de adem in – en klopt dan zachtjes op de deur. Ik klop zachtjes terug (we willen de kinderen niet wakker maken). Ze sloft weer terug de trap […]

Irene

Schaatsen? Nee, zij componeert een symfonie, etst met haar ijzers muziek in het ijs – de baan als elpee. Wat kunnen tegenstanders in haar kielzog behalve volgen? Gedegradeerd tot naald, gedoemd de klanken te spelen uit de groeven die zij slaat, slag na slag na slag. Zo weerklinkt haar sonate rond de wereld: een West-Friese […]

Het wezen Wervershoof

Het wezen Wervershoof ontwaakte op twintig augustus tweeduizendtweeëntwintig besefte toen pas hoe lang het had geslapen die drie lange jaren. We voelden het allemaal, bewegend door de straten en stegen, dorpseigen bloed rondgepompt door honderden kloppende harten achtertuin tot achtertuin tot kroeg. Het wezen Wervershoof ontwaakte gaapte en strekte de ledematen, keek rond nam een […]