en toen…was ik grote zus!
en toen…was ik grote zus! gewoon zo, zomaar dus! best lief hoor, mijn zusje huiltje, poepje, plasje, kusje zo, hebben we dat weer gezien is er nu weer aandacht voor mij, misschien?
Artikelen door Arjan Jonker
Wat poëzie is:
Kracht. In slow-motion.
mama? lief!
mama? lief! meer weet ik niet, hóeft ook niet. papa? ja, ook echt heel lief. maar mama toch het állerliefst!
De trein is tijd voor alles
Wat ben ik altijd jaloers op reizigers in vertraagde treinen. In gedachten zie ik ze zitten, in een stilstaande of stapvoetsrijdende trein, met een brede glimlach op hun gezicht, geanimeerd in gesprek met medereizigers, met extra plezier lezend of dieper wegdromend aan het raam. Want: hen is extra tijd geschonken. Ik weet het. Verre van […]
Hallo!
ik heb teentjes tienen vingertjes vijfkeer twee die ik totkleine knuistjes knijpen kan mijn mama en papanoemen mij ‘wonder’maar dat weet ik niet zo…toch voel ik me best wel heel bijzonder
14 september 2010
zoals je daar lag een negatief van jezelf en duizend-en-één stukjes van ons hart braken in duizend-en-één-stukjes hoe jij als herinnering die één-voor-één vindt en opnieuw steelt dag, Poedie dank je dat je er was hoe je was
Ode aan taal
Ik spreek een woorden een wereld verschijnt.Ik spreek er tweeen een andere verdwijnt.Wat heeft God dat ik niet heb?
Linkedin