Nóg staan we hier aan weerszijden van een wijzerplaat straal, diameter, omtrek: alles is hier een uitgeholde anderhalve meter. Tijd is nu de afstand die telt; hier zijn het de minuten die de meters maken. Maar de wijzers lijken stil te staan en wijzen ons steeds maar weer terecht dreigend als een tweepuntig zwaard van […]
“Het spijt me”, zweeg hij weer.
In een spaarpot op de kast bewaren we alle knuffels en strakjes als het weer kan geven we ze in één keer uit.
Bij kaarslicht scheen haar bloed zwart.
en toen…was ik grote zus! gewoon zo, zomaar dus! best lief hoor, mijn zusje huiltje, poepje, plasje, kusje zo, hebben we dat weer gezien is er nu weer aandacht voor mij, misschien?
Kracht. In slow-motion.
mama? lief! meer weet ik niet, hóeft ook niet. papa? ja, ook echt heel lief. maar mama toch het állerliefst!
Linkedin