Hoe héét dat ook alweer…?

Mijn zusje was dol op melk en ik op sterren.

Dus toen we eens laat op mochten blijven
kregen we een glas verse melk
en mochten we buiten naar boven kijken.

Het was nieuwe maan, de nacht was donker en helder.
Mijn zusje vond er niet veel aan
maar ik was op slag mijn melk vergeten.

Voor het eerst in mijn leven zag ik dat prachtige
lint van licht langs de lucht, en ik was niet langer
op aarde. Ik vloog langs ontelbare hemellichamen.

Na een lange ruimtereis keerde ik terug
en vroeg me af: hoe noem je dat ook weer
al die sterren bij elkaar? Ik kwam er niet op.

Door de reis had ik dorst gekregen
dus pakte ik mijn glas voor een slok.
En wat denk je?

Melk weg.